Mystic Festival dobiegł końca, ale to wcale nie znaczy, że to koniec koncertowych emocji, które miał do zaoferowania w ostatnim czasie teren stoczniowy. Podczas gdy pofestiwalowe emocje jeszcze nie okrzepły i wielu uczestników czterodniowego maratonu koncertowego wciąż odsypiało godziny spędzone na festiwalowym terenie, mury klubu B90 już wzywały miłośników cięższych brzmień na kolejne wydarzenie. W poniedziałkowy wieczór do Stoczni Gdańskiej zawitał kanadyjski zespół Three Days Grace, którym towarzyszył Of Virtue. Muzycy obu grup wraz z fanami niemal roznieśli klubowe mury w pył.
Metalcore ma w Polsce liczne grono oddanych fanów i to było wyczuwalne wyraźnie w poniedziałek, gdy tłum rozentuzjazmowanych młodych ludzi wiwatował na cześć występujących zespołów, czerpiąc radość z każdej koncertowej chwili, każdego gestu, skinienia i dźwięku. Było to szczere i bardzo piękne doświadczenie.
Bardzo emocjonalnie dziękował za to gorące przyjęcie już supportujący gwiazdę wieczoru amerykański Of Virtue, który urządził sobie w B90 prawdziwe święto grając tak, jakby to muzycy tej grupy byli tego wieczoru najważniejsi. Właściwie nie mieli nic do stracenia - wykorzystali swoje kilkadziesiąt minut w pełni i zachwycili młodą i pełną pasji publiczność. Wokalista dwoił się i troił, co chwila zbiegając do publiczności by przybić piątki i wspólnie pośpiewać, wtórowali mu gitarzyści i perkusista, którzy także nie szczędzili energii.
Żar lał się ze sceny, a publiczność kipiała od emocji - dosłownie i w przenośni. Nie mam pojęcia co stało się w ostatnich dniach z klubową wentylacją, ale powietrza nie było zupełnie. To oczywiście stworzyło nieprawdopodobnie gorącą atmosferę, ale potrafiło też znacząco osłabić mniej wytrwałych. Może nie był to występ wybitnie oryginalny, ale za to pełen radości i uśmiechu. Takich zdecydowanie też potrzeba, szczególnie w ciepłe, niemal letnie dni. Ta atmosfera wakacyjnej beztroski udzielała się każdemu i bardzo dobrze.
Three Days Grace to natomiast sprawdzona koncertowa "firma", która nie zawodzi. Nie inaczej było i tym razem. Kwartet dał publiczności dokładnie to, czego oczekiwała - solidny koncert wypełniony przebojami oraz nowymi nagraniami z ubiegłorocznej płyty "Explosions". Rozpoczęli od potężnego "So Called Life", by na półtorej godziny zabrać fanów w świat melodyjnych, gitarowych piosenek z mocną podstawą rytmiczną. Nie zabrakło rozczulającego i budzącego wspomnienia "I Hate Everything About You", które było w wieku nastoletnim hymnem kilku pokoleń dorosłych już fanów muzyki czy wieńczącego całość, wzywającego do walki o własną tożsamość "Riot". Muzycy nawiązali z publicznością fajną relację, nie pozwalając ani na moment odetchnąć fanom w pierwszych rzędach. Absolutnie zapadającym w pamięć momentem dla kilku młodych dziewczyn pozostanie z pewnością chwila, gdy zostały zaproszone na scenę, by wykonać wspólnie z wokalistą Mattem Walstem jeden z utworów. Nieważne, że ich mikrofony zostały ściszone - bawiły się wyśmienicie i były nieprawdopodobnie wzruszone, czemu nie można się dziwić. Była to jedna z tych najwspanialszych koncertowych chwil, w której spełniają się sny i marzenia.
Fajnie oglądało się ten zespół na scenie - świadomy siebie i swojej siły oddziaływania, dbający o jakość wykonania utworów, dobrze oświetlony i ciekawie "rozmieszczony". Bardzo podobał mi się pomysł umieszczenia perkusji na podwyższeniu, dzięki czemu każdy z muzyków był wyraźnie widoczny dla odbiorcy. Krótko pisząc był to naprawdę fajny i szczery wieczór i choć nie do końca jest to muzyka, która porusza mnie do głębi, bawiłam się świetnie.
OF VIRTUE
THREE DAYS GRACE
Zdjęcia podpisane imieniem i nazwiskiem oraz nazwą strony, zamieszczone na tej stronie należą do autora i nie mogą być kopiowane w celach prywatnych ani komercyjnych. Nie wyrażam zgody na pobieranie pojedynczych zdjęć i publikację na portalach społecznościowych bez wcześniejszego ustalenia. Rozpowszechnianie zdjęć jest możliwe wyłącznie poprzez linki do tej strony.
